“ပင္လံု”ကို အသံုးခ်ေနၿပီ

တူေမာင္ၫို
(၂၀၁၁၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္)

“ဒုတိယပင္လံု ”သို႔မဟုတ္ “၂၁ရာစုပင္လံု”အေၾကာင္း ေျပာၾကဆိုၾကၿပီးတ့ဲေနာက္ ဒီတခါ “ပင္လံု” အေၾကာင္းေျပာတာ ဦးေအာင္ေသာင္း ျဖစ္တယ္။

ဦးေအာင္ေသာင္းက ပထမတစ္ႀကိမ္ေျပာတာ မေပါက္လို႔နဲ႔တူတယ္။ ဒုတိယတစ္ႀကိမ္ထပ္ေျပာတယ္။ တဆင့္ျပန္ေျပာတာကုိ ၾကားရတာ ျဖစ္တယ္။ ဦးေအာင္ေသာင္းအသံကို တုိက္႐ုိက္ၾကားရတာ မဟုတ္ဘူး။
“ပင္လံု” အေၾကာင္း ဦးေအာင္ေသာင္း စေျပာတာက ဒီဇင္ဘာလ ၂ရက္ေန႔၊ ေတာင္ႀကီးမွာ RCSS/SSA (ေတာင္ပိုင္း)နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပာတာလုိ႔ SSA (ေတာင္ပုိင္း) ေျပာခြင့္ရ ဗိုလ္မွဴးႀကီးစုိင္းေလာင္ဆုိင္းကတဆင့္ ျပန္ေျပာျပတာပါ။
“ပင္လံုထက္ေကာင္းတဲ့ အမ်ဳိးသားညီလာခံႀကီးတရပ္ကို က်င္းပေပးမယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကို ေျပာသြားပါတယ္”

ဒုတိယအႀကိမ္ေျပာတာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေရးအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အဖြဲ႔ဒုတိယေခါင္းေဆာင္တို႔ သတင္းဌာနမ်ား၊ ဂ်ာနယ္မ်ားမွ သတင္းေထာက္မ်ားနဲ႔ေတြ႔ဆံုရာမွာ (ရန္ကုန္၊ ျပည္လမ္း၊ ဟုိတယ္ရန္ကုန္၊ ၁၆ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၁) ဦးေအာင္ေသာင္းက ေျပာတာပါ။ အဲဒီေျပာၾကားခ်က္ကို ကိုကို(စက္မႈ) ဆိုသူက တဆင့္ျပန္ေျပာတာပါ။ (၁၆ ဒီဇင္ ဘာ- ဒီဗြီဘီ)
“ပင္လံုညီလာခံထက္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားဆိုင္ရာ ညီလာခံႀကီးကို လုပ္ေပးသြားမယ္”တဲ့။

အခုေတာ့ “ပင္လံု”ဟာ ဦးသိန္းစိန္စစ္တစ္ပုိင္းအစိုးရအတြက္ အသံုးခ်စရာစကားလုံးျဖစ္လာေနၿပီ။
“ပင္လံု”ကို လက္ေတြ႔ အသံုးခ်ေနၿပီ။

ဒီတစ္ခါ “ပင္လံု”ကုိ ေျပာတဲ့သူက အရင္လို အုပ္စုိးခံေတြဘက္က၊ အတုိက္အခံ အင္အားစုေတြဘက္က ေျပာေနတာ မဟုတ္ ဘူး။ အာဏာရအုပ္စုိးသူဘက္က ေျပာလာတာျဖစ္တယ္။ (၂၀၀၈) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲက ေျပာေနတာျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ အေျခခံဥပေဒ ေဘာင္ထဲဝင္ေရာက္လာၿပီးမွ၊ ကုိင္ထားတဲ့လက္နက္ေတြစြန္႔ၿပီးမွ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္လာမွ ဆိုတဲ့ ႀကိဳတင္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ရွိေသးတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြျပည့္စံုလာတဲ့အခါမွ “ပင္လံုညီလာခံထက္ႀကီးက်ယ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားဆိုင္ရာ ညီလာခံႀကီးလုပ္ေပးမယ္”လုိ႔ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုက်င္းပႏုိင္ဖို႔ အနည္းဆံုး ၂ႏွစ္၊ ၃ႏွစ္ ေလာက္ ၾကာႏုိင္တယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။

ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး (၂၀၀၈) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲမွာ ပင္လံုညီလာခံထက္ ႀကီးက်ယ္စရာရွိမွာလဲ။
အေပၚယံပံုသ႑ာန္အရေတာ့ အက်ယ္ခ်ဲ႕ခ်င္သေလာက္ ခ်ဲ႕ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ပင္လံုရဲ႕တကယ့္အႏွစ္သာရေတာ့ တစုိးတစိမွ် ပါလာမွာမဟုတ္ပါဘူး။

ပင္လံုရဲ႕ မူလအႏွစ္သာရဆိုတာ “ၿဗိတိသွ်ကိုလုိနီနယ္ခ်ဲ႕သမားရဲ႕ ေသြးခြဲေရးပရိယာယ္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးကို အတူတကြ တၿပိဳင္တည္း အရယူၾကဖို႔နဲ႔ လြတ္လပ္လာတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္မွာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္း ခြင့္ အျပည့္အဝရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စု (Federal) စစ္စစ္ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအႏွစ္သာရ အေကာင္အထည္ ေဖၚဖို႔ (၂၀၀၈) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ျဖစ္လာႏုိင္စရာ အလားအလာလည္း မရွိပါဘူး။

(၂၀၀၈) ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုတာ ျပည္ေထာင္စု (Federal) စစ္စစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မဟုတ္မွန္း လူၿပိန္းေတာင္ သိပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အျပည့္အဝရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စု(Federal) စစ္စစ္ႏုိင္ငံ တည္ေဆာက္ၾကဖို႔လည္း
သူတုိ႔လုပ္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူတို႔လုပ္ေပးႏုိင္မွာက အေပၚယံ ပံုသ႑ာန္ေတြနဲ႔လွည့္စားထားတဲ့ “ပင္လံု ဝပ္ေရွာ့ႀကီး” ပဲျဖစ္မွာေပါ့။ လူမ်ားၿပီး က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ပင္လံုဝပ္ေရွာ့ႀကီးေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ သူတို႔လုပ္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ လုပ္လည္းေပးမွာပါ။ ႀကံ့ဖြံ႔က ဦးစီးတဲ့ “လူထုအစည္းအေဝး ပြဲႀကီး” ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။

လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မွာပဲ ၾကည့္ပါ။ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြနဲ႔ ပဏာမအဆင့္ သေဘာတူညီခ်က္ဆိုတာေတြ လက္မွတ္ေရးထိုးေနၾကပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုတုိင္းနဲ႔လည္း ပဏာမအဆင့္ သေဘာတူ လက္မွတ္ ေရးထိုးႏုိင္မယ့္ အလားအလာေတြ ရွိေနပါတယ္။ ပဏာမအဆင့္က မခက္ခဲပါဘူး။

အတိုက္အခုိက္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး႐ံုးဖြင့္လွစ္ေရး၊ သတ္မွတ္နယ္ေျမအတြင္းေနေရး၊ သတ္မွတ္နယ္ေက်ာ္ သြားလာတဲ့အခါ လက္နက္မကုိင္ေဆာင္ေရးနဲ႔ “ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရး”အတြက္ ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးေရး ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပဏာမအဆင့္ သေဘာတူခ်က္ေတြ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ မခက္ခဲပါဘူး။ အဖြဲ႔အားလံုးနဲ႔ ပဏာမအဆင့္ လက္မွတ္ ေရးထိုးႏုိင္မယ့္ အလားအလာေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ (UNFC) က ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူအတုိင္း အားလံုးနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေဆြး ေႏြးေရးကေတာ့ လက္ေတြ႔မွာ အလွမ္းေဝးေနၿမဲ၊ ေဝးေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ပဏာမအဆင့္နဲ႔ မတူျခားနားတာက ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖြဲ႔ (ေအာင္ ေသာင္း – သိန္းေဇာ္ ၁၁ဦးအဖြဲ႔)နဲ႔ ေဆြးေႏြးရာမွာ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို ပဏာမသေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္ထိုးၿပီးတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔တုိင္းက သေဘာတူေနၾကတာကို သတိျပဳမိပါတယ္။

- ျပည္ေထာင္စုအတြင္းမွ ခြဲထြက္ျခင္း၊ ႏုိင္ငံေတာ္ကိုဆန္႔က်င္ျခင္း စသည္တို႔ကို လံုးဝျပဳလုပ္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း
- ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကဲြေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံညီၫႊတ္မႈ မၿပိဳကဲြေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးတို႔ကို ထာဝစဥ္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သြားရန္
- မူးယစ္ေဆးဝါးဆန္႔က်င္ေရး ျပည္ေထာင္စုအစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္
- ဆက္လက္ၿပီး “ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ”တည္ေဆာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားရန္
စသျဖင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ “ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး” ဆိုတာ “လက္နက္စြန္႔ၿပီး အေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲဝင္ေရး”လုိ႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္ က ေျပာထားၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။

လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသားအင္အားစုေတြ တစ္ေလွ်ာက္လံုးေတာင္းဆိုတုိက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ “ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အျပည့္အဝရွိ တဲ့ ျပည္ေထာင္စု (Federal) စစ္စစ္ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရး” ဆုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ ဘယ္လိုရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကမလဲ။
ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈)ေဘာင္ထဲဝင္လုိက္တာနဲ႔ “ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အျပည့္အဝရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စု(Federal)စစ္စစ္” တည္ေဆာက္ႏုိင္မွာလား။
(KIO)က ေျပာေန၊ ေတာင္းဆိုေနတာကေတာ့ “ႏုိင္ငံေရးအရေဆြးေႏြးေရး” ျဖစ္ပါတယ္။
SSA (ေတာင္ပုိင္း) ေျပာခြင့္ရသူက ဗိုလ္မွဴးေလာင္ဆိုင္း (၂၀ ဒီဇင္ဘာ – သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္) ေျပာသြားတာက – “လြတ္လပ္ ေရး မယူေတာ့ဘူးလား။ ျပည္ေထာင္စုကိုပဲ ယူမွာလားဆိုတဲ့ကိစၥ၊ တတိယအဆင့္ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးမယ့္ အဆင့္မွာ ထည့္သြင္း ေဆြးေႏြးသြားမွာပါ၊ ဒီကိစၥ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုထဲ ဆံုးျဖတ္လို႔မရဘူး၊ လူထုတစ္ရပ္လံုးနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးက ဆံုးျဖတ္ေပး ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေလးစား အေလးထားပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ခြဲထြက္ေရး/ ပူးေပါင္းေရးဆိုတာ ေတြဟာ အစုိးရရဲ႕စစ္မွန္ေသာ ေစတနာထားရွိမႈ ဆိုတဲ့အခ်က္မွာ မူတည္ပါ တယ္”လို႔ ေျပာထားတာရွိပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြ ဘယ္လိုနည္းန႔ဲ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးၾကမလဲ။ ဘယ္လုိပံုစံနဲ႔လက္နက္စြန႔္ၾကမလဲ။ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ခ်က္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈) ေဘာင္ထဲ ဝင္ေရာက္ၾကမလဲ။
ဘယ္သူကေျပာေျပာ၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကပဲေျပာေျပာ “ပင္လံုညီလာခံ”၊ “ပင္လံုစိတ္ဓါတ္”လို႔ေျပာရင္ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေရးန႔ဲ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အျပည့္အဝရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စု(Federal) စစ္စစ္ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ေရးဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြ မုခ် ပါဝင္ရမယ္။ အဲဒီလိုအခ်က္ေတြ မပါဝင္ဘူးဆိုရင္ “ပင္လံုညီလာခံ”၊ “ပင္လံုစိတ္ဓါတ္”လုိ႔ ဘယ္လိုပဲ အမည္တပ္ထားပါေစ၊ အဲဒါဟာ “ပင္လံုအတုအေယာင္”ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ေသခ်ာတာေတာ့ “ပင္လံု”ဟာ ဦးသိန္းစိန္ စစ္တစ္ပုိင္းအစိုးရအတြက္ အသံုးခ်စရာ စကားလုံး ျဖစ္လာေနၿပီ။ “ပင္လံု”ကို အသံုးခ်ေနၿပီ။